Je bent de enige die klaagt over dwang in het onderwijs

Niemand klaagt over dwang en ongelijkwaardigheid in het reguliere onderwijs. U bent de enige, dus u bent persoonlijk gefrustreerd. Leerlingen hebben geen last van deze dwang. Kijk eens hoe blij en trots ze zijn als ze hun diploma in ontvangst nemen!

De hamvraag is natuurlijk of kinderen last hebben van de dwang die een opgelegd curriculum onontkoombaar met zich mee brengt. Aanhangers van het reguliere onderwijs geloven massaal dat er niets aan de hand is. Ik wijs ze er op dat er geen onderzoek naar is gedaan. Zij menen echter met hun eigen waarnemingen te kunnen concluderen dat kinderen er duidelijk geen last van hebben.

Als je enkel naar de leerlingen kijkt die op het reguliere onderwijs zitten / hebben gezeten, dan is het lastig te zien wat de schade zou kunnen zijn. Als alle leerlingen er bijvoorbeeld blauw uitzien, is dat dan het gevolg van school? Of is het normaal dat leerlingen er blauw uitzien? Met enkel beschadigde kinderen is het lastig de schade te zien, hoe groot of klein deze ook is.

De beste manier om te onderzoeken wat de gevolgen zijn van een interventie, bijvoorbeeld ’14 jaar lang een curriculum opleggen’, is een controlegroeponderzoek. Een aantal leerlingen krijgen de interventie, de andere leerlingen niet. Na verloop van tijd ga je onderzoeken of er verschillen zijn tussen deze groepen. Nu hebben we in NL al honderd jaar een schoolplicht die er voor gezorgd heeft dat we de afgelopen 50 jaar geen significante groep leerlingen hebben die geen curriculum opgelegd hebben gekregen. De leerlingen die geen curriculum kregen opgelegd waren voornamelijk de thuis-onderwijs-kinderen. De verschillen tussen deze groep en de schoolgangers is zo groot dat het lastig is de invloed van de interventie er uit te filteren.

Afgenomen autonomie

Er is op dit moment echter iets aan het veranderen in deze situatie. Er is namelijk een controlegroep aan het ontstaan van kinderen die wel naar school zijn geweest, maar dan op een school zonder curriculum. Een school die, gelijkwaardig georganiseerd, de persoonlijke leerdoelen faciliteert van haar leerlingen. De uitstroom van deze scholen bedraagt inmiddels meer dan 1000 leerlingen, en dat worden er elk jaar meer en meer. Deze groep leerlingen kan een onderzoeker in staat stellen de schade van een opgelegd curriculum zichtbaar te maken in ernst en voorkomendheid.

Op een school zonder curriculum komen vaak kinderen die vastlopen op een school met curriculum. Eenmaal in deze gelijkwaardige setting wordt duidelijk hoe groot de schade is van een gedwongen, ongelijkwaardige setting. En die schade die ontstaan is door de afgenomen autonomie, de ongelijkwaardige setting en dwang is duidelijk zichtbaar.

Wees dus blij met paar mensen die klagen over de schade van dwang en ongelijkwaardigheid. Zij zien iets dat bijna het hele onderwijsveld niet meer ziet. Luister goed naar hen. Onderzoek wat zij zien. De controlegroep is er inmiddels, het onderzoek kan worden gedaan.